• Adjudant Karl Bodenschatz kijkt toe hoe Manfred von Richthofen speelt met een van zijn honden op het vliegveld van de Markebeke. V.l.n.r. J. Wolff, Bodenschatz, MvR, Gussman, onbekend, Steinhauser. (vooraan ligt de loodsdeur die men neerliet als men het toestel naar buiten rolde.)(picture source: Inside the victories of Manfred von richthofen - Volume 2, James F. Miller, Aeronaut Books, 2016)

Bodenschatz arriveert in Markebeke

Event ID: 409

Categorieën:

Algemene gebeurtenis
Duits
Jagd in Flanderns Himmel, Karl Bodenschatz, Verlag Knorr & Hirth München, 1935

02 juli 1917

50.816141687498735, 3.2403333562695864
Markebeke
Marke

Source ID: 58

Jagd in Flanderns Himmel, Karl Bodenschatz, Verlag Knorr & Hirth München, 1935 p. 13

“Bij het krieken van de dag de volgende ochtend verliet een grijze veldwagen Cambrai in de richting van Kortryk en rond het middaguur die dag, 2 juli 1917, arriveerde de nieuwe adjudant van Jagdgeschwader I op het vliegveld Marckebeeke bij Kortrijk in Vlaanderen. Hij vond zijn commandant bij zijn vliegtuig, vergezeld van enkele heren. En de officier die eerste luitenant Bodenschatz hartelijk de hand schudde was niet langer de weinig bekende Uhlan luitenant van weleer, maar Ritmeester von Richthofen, winnaar van 56 luchtgevechten, commandant van het squadron, Ridder in de Orde Pour le mérite en de beroemdste vliegenier in het Duitse leger.

Het was na tienen in de ochtend en een prachtige zomerdag. En deze mooie dag leek zijn weerspiegeling te hebben gevonden in het rode vliegtuig dat daar stond, in de gezichten van de officieren en in de heldere gelaatstrekken van de commandant zelf, die allemaal in opperbeste stemming waren. De Ritmeester, die de stok met de dikke knop vasthield, de zogenaamde “squadronstok”, omringd door de altijd uitbundige Duitse Dog Moritz, maakte een korte armbeweging in de lucht in de richting van het front. “Een paradijs voor vliegeniers!” zei hij tegen de adjudant. En één van de heren die achter de commandant stond zei: “Zevenenvijftig!”. Richthofen was net teruggekeerd van zijn 57e luchtoverwinning.

Bodenschatz bekeek stiekem het gezicht van de baron. Eigenlijk was het nauwelijks veranderd sinds de laatste keer dat hij hem had gezien. Misschien was het wat harder geworden. Het was het gezicht van een man die schoon was tot in het laatste hoekje van zijn ziel. Er zat een veerkrachtige energie in, een energie zonder opsluiting, zonder nervositeit, de wonderbaarlijke energie van de jeugd, onder de beminnelijke mond zat de stevige kin, en de blik uit de heldere, luide ogen was de blik van een man die vrede heeft met zichzelf, met de wereld en met alles wat erachter kan staan.”

Comments (0)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top