Hindenburg en Ludendorff
Event ID: 625
02 mei 1917
Source ID: 55
“De volgende dag moest ik me bij Hindenburg en Ludendorff melden. Hindenburg werd, zoals gewoonlijk, tijdens het bezoek overspoeld door burgers en militairen, zodat ik weinig met hem heb gesproken.
Ik zat een uur in de wachtkamer van Ludendorff en had de gelegenheid om te observeren hoe druk deze man het had. In de kamer waar ik zat, waren veel hoge en belangrijke persoonlijkheden aanwezig. Daar zat Ballin, naast hem een hoge generale stafofficier met een dik dossier; dan weer de minister van Buitenlandse Zaken. Bethmann had zich ook aangemeld, Helfferich kwam net naar buiten; nog zoveel generaals wachtten ook op audiëntie, en daar kwam ik bij.
Na een uur wenkte de adjudant me en duwde me naar binnen. Ludendorff stond op, gaf me een hand en vroeg me niet: “Hoe gaat het met u? U ziet er zo dik en levendig uit”, maar wenkte alleen maar met zijn hand naar een stoel en vroeg: “Hoe gaat het nu met de vluchten bij Arras?” Ik begon hem toen te vertellen en ging over op een klein praatje, dat minder militair belangrijk was. Toen onderbrak hij me gewoon en begon hij te praten over dingen die ik net had genoemd. Je merkte meteen dat hij voor het maximale ging. Nadat hij uit mij had gekregen wat hij wilde weten over de vliegoperaties aan het hoofdfront van Arras, werd ik kort ontslagen. Ik moet zeggen dat ik heel tevreden was, want deze serieuze, nuchtere man vond ik eng.
Op de avond van 2 mei was Hindenburg uitgenodigd bij de “Kogen”. Het was ter ere van mij geregeld. Ludendorff was er ook. Ik zat rechts van Hindenburg. Aan tafel hield hij een toespraak over mij. Allemaal dingen die me goed bevielen! Tijdens het gesprek vroeg hij me op zijn goedmoedige, rustige manier, die onvoorwaardelijk vertrouwen wekt: “Zeg eens, Richthofen, bent u ook cadet geweest?” Ik vertelde hem dat ik mijn militaire loopbaan was begonnen bij de 2e compagnie in Wahlstatt, in kamer 6. Toen zei de oude heer: “Ziet u, ik ben ook in kamer 6 begonnen met soldaatje spelen en heb mijn foto aan de kamer geschonken als aandenken.”
Comments (0)