MvR vliegt naar Berlijn, maar moet landen in Leipzig

    Event ID: 209

    Categorieën:

    Verplaatsingen
    Duits
    Der rote Kampfflieger von Rittmeister Manfred Freiherrn von Richthofen, 1917, 351.000 - 400.000, Verlag Ullstein & Co, Berlin-Wien

    04 mei 1917

    51.32282217413145, 12.41148195246967
    in der Nähe von Leipzig
    Leipzig

    Source ID: 4

    Der rote Kampfflieger von Rittmeister Manfred Freiherrn von Richthofen, 1917, 351.000 - 400.000, Verlag Ullstein & Co, Berlin-Wien p. 160

    “De volgende dag vloog ik naar Freiburg om daar een auerhoen te fotograferen. Vanuit Freiburg nam ik een vliegtuig dat naar Berlijn vloog. In Neurenberg tankte ik benzine. Er stak onweer op. Maar ik had haast om in Berlijn te komen. Daar wachtten me allerlei min of meer interessante dingen. Dus vloog ik door, ondanks het onweer. Ik genoot van de wolken en het vreselijke weer. Het goot met bakken naar beneden. Af en toe wat hagel. De propeller zag er achteraf geweldig uit, kapotgeslagen door de hagelstenen, als een zaag. Helaas genoot ik zo van het weer dat ik helemaal vergat in de gaten te houden waar ik was. Terwijl ik me weer probeer te oriënteren, heb ik geen idee meer waar ik ben. Wat een leuke verrassing! Thuis verdwaald! Dat moest mij natuurlijk overkomen. Wat zouden ze thuis geamuseerd zijn als ze het wisten! Maar ik kon er niets aan doen. Ik wist niet meer waar ik was. Ik was van mijn kaart geblazen door de harde wind en het lage vliegen en nu moest ik de zon en het kompas gebruiken om mijn weg naar Berlijn te vinden. Steden, dorpen, rivieren, bossen jagen onder me door. Ik herken niets. Ik vergelijk de natuur met mijn kaart, maar tevergeefs. Alles is anders. Ik ben eigenlijk buiten beeld. Ik ben niet in staat het gebied te herkennen. Naar later bleek was dat ook onmogelijk, want ik vloog zo’n honderd kilometer buiten de rand van mijn kaart. Na ongeveer twee uur vliegen besloten mijn gids en ik een noodlanding te maken. Dit is altijd vervelend zonder vliegveld. Je weet niet hoe het oppervlak van de aarde is. Als een wiel een gat raakt, is het vliegtuig geruïneerd. Eerst probeerden we het stationsbord op een treinstation te zien, maar dat was natuurlijk zo klein geschilderd dat we geen letter konden onderscheiden. Dus moesten we landen. Met een bezwaard hart, maar we hebben geen andere keuze. We zoeken een weiland dat er van bovenaf mooi uitziet en proberen ons geluk. Helaas zag de weide er bij nader inzien niet zo mooi uit. Ik zag het ook aan het licht gebogen onderstel. We hadden ons dus helemaal in de roem gehuld. Eerst werden we “gewrongen” en daarna hebben we de kist vernield! Nu moesten we onze reis naar huis vervolgen met een heel gewoon vervoermiddel, de D-trein. Langzaam maar zeker bereikten we Berlijn. We hadden een noodlanding gemaakt in de buurt van Leipzig. Als we dat stomme ding niet hadden gedaan, hadden we Berlijn zeker gehaald, maar hoe je het doet, doe je het fout.”

    Comments (0)

    Geef een reactie

    Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Back To Top