von Schoenebeck beschrijft MvR

Event ID: 802

Categorieën:

Getuigenis
Engels
Royal Prussian Jagdstaffel 11 - Volume 1 - Bruno Schmäling - 2024 Aeronaut Books

04 december 1917

Exact date?
20 Rue Jean Bart, 59296 Avesnes-le-Sec, France
Avesnes-le-Sec

Source ID: 71

Royal Prussian Jagdstaffel 11 - Volume 1 - Bruno Schmäling - 2024 Aeronaut Books p. 72

ISBN: 978-1-964637-05-1

Carl-August von Schoenebeck, die van juli 1917 tot januari 1918 samen met MvR bij Jasta 11 diende, typeerde zijn Geschwaderführer tijdens een gesprek met Bruno Schmäling als volgt:

“Het meest opvallende aan hem was zijn charisma. Ik heb maar weinig mensen gezien met zo’n persoonlijkheid als Richthofen. Hij straalde een enorme autoriteit uit. Hij had het vermogen om mensen te inspireren en voor zich te winnen. Hij was heel duidelijk in zijn uitspraken en bevelen. We hadden allemaal enorm veel respect voor hem en deden ons uiterste best om onze militaire taken goed uit te voeren en zijn gunst te winnen.

In het begin was hij terughoudend tegenover nieuwe piloten, soms zelfs streng. Je kreeg de indruk dat hij eerst een goed beeld wilde krijgen van de man en zijn karakter. Karakter betekende voor hem: kameraadschap op de eerste plaats, daarna loyaliteit, eerlijkheid en de bereidheid om jezelf op te offeren. Als je de ‘karaktertest’ doorstond, werd hij toegankelijker. Je kon met elk probleem bij hem terecht en hij nam de tijd om te luisteren en je zo goed mogelijk te steunen.

Als gevechtspiloot, vooral als jonge piloot, kwam je onvermijdelijk in situaties terecht waarin je bang was om neergeschoten te worden. Zulke ervaringen waren zenuwslopend. Een van Richthofens vaardigheden was dat hij kon zien wanneer een piloot na zo’n ervaring problemen of angst had. Hij nam hem dan discreet apart en deed er alles aan om hem te helpen zijn moed en zelfvertrouwen terug te krijgen. In de regel zorgde hij er dan voor dat de piloot tijdens de volgende paar missies aan zijn zijde vloog, zodat hij zich veiliger zou voelen. Je kon er zeker van zijn dat er nooit iets van zo’n gesprek naar buiten zou komen.

In een luchtgevecht kon je er absoluut zeker van zijn dat hij je te hulp zou schieten als hij zag dat je in moeilijkheden verkeerde. Dat gaf ons allemaal een veilig gevoel.

Hij nam de tijd en deed zijn best om al zijn ervaring en kennis door te geven aan ons jonge vliegers. In de evaluaties na de missies kon hij vrij direct en scherp zijn in zijn kritiek, maar altijd eerlijk, en sommigen verlieten de vergadering met ‘rode oren’. Aan de andere kant was hij ook bereid om lof en complimenten te geven. Wat hij het meest haatte, was als een piloot ‘laurig’ (lafheid) toonde in een luchtgevecht of daardoor een kameraad in ernstig gevaar bracht. Zo’n piloot bleef niet lang bij de Staffel.

Hij verachtte ‘Duckmäusertum’ (morele lafheid) en eiste dat iedereen vrijuit zijn mening gaf, zelfs als hij het niet eens was met hun mening.

Na zijn broer stond Reinhard hem het dichtst bij.”

Comments (0)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top